De balans tussen fysiotherapeuten en zorgverzekeraars; een diepgaande kijk
De zoektocht naar de beste zorg
Marktwerking in de fysiotherapie
In 2006 werd de marktwerking in de fysiotherapie geïntroduceerd, waarmee het een van de eerste zorgsectoren was die met dit model werd geconfronteerd. Het idee achter marktwerking is dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders met elkaar concurreren om efficiënte, op maat gemaakte zorg voor patiënten te bieden. In theorie zouden overeenkomsten tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders moeten zorgen voor prijstransparantie, verslaglegging en kwaliteitsborging.
In de praktijk blijkt de uitvoering van dit systeem complexer. In werkelijkheid onderhandelen zorgverzekeraars meestal niet met individuele fysiotherapiepraktijken. En zelfs het collectief onderhandelen van praktijken met verzekeraars is om juridische redenen vaak niet toegestaan.
Praktijkhouders hebben weinig andere opties wanneer hen een contract wordt voorgelegd. Ze moeten kiezen tussen acceptatie van de gestelde voorwaarden door de zorgverzekeraar of volledige weigering van het contract. Als ze het contract tekenen, moeten ze voldoen aan de voorwaarden die de zorgverzekeraar heeft vastgesteld.
Het is begrijpelijk dat zorgverzekeraars enige controle willen over de geldstroom om de kosten van de zorg te beheersen, maar welke eisen stellen ze dan precies en wat zijn de gevolgen voor praktijkhouders en hun medewerkers?
De behandelindex en haar consequenties
Een veelvoorkomend aspect in deze contracten is de behandelindex. Dit houdt in dat een fysiotherapiepraktijk moet voldoen aan een vastgesteld aantal behandelingen. Als het aantal behandelingen dat wordt uitgevoerd de behandelindex overschrijdt, bestaat het risico dat een deel van het geld moet worden terugbetaald. Bovendien hebben zorgverzekeraars de macht om de behandelindex jaarlijks aan te passen, waardoor dezelfde resultaten moeten worden behaald met minder behandelingen.
Dit is vergelijkbaar met het idee dat als u vandaag een rekentoets in twintig minuten zonder fouten aflegt, u over een jaar dezelfde toets in tien minuten zonder fouten moet maken. Het is een haast onmogelijke opgave.
Naast de behandelindex hanteren sommige verzekeraars een “omzetplafond” of leggen ze beperkingen op aan de jaarlijkse groei van praktijken. Dit leidt tot een pakket aan eisen waar fysiotherapeuten aan moeten voldoen, terwijl de vergoeding voor hun diensten niet evenredig toeneemt.
Conclusie
Het debat tussen fysiotherapeuten en zorgverzekeraars blijft een complexe kwestie die invloed heeft op de kwaliteit van zorg die patiënten ontvangen. Beide partijen streven naar optimale zorg, maar er zijn fundamentele meningsverschillen over de manier waarop dit moet worden bereikt. In onze volgende blogpost gaan we dieper in op het belang van effectieve behandelingen en waarom dit een cruciaal punt is in deze discussie.
Ons voornaamste doel is altijd geweest om de best mogelijke zorg te bieden aan onze patiënten, gebaseerd op de meest recente wetenschappelijke inzichten en klinische praktijken. We blijven ons inzetten voor het welzijn van onze patiënten en voor het verbeteren van de gezondheid.
